Онигоо

Эхний онигоогоо засчихлаа! Хүмүүс шүүмжлээд байхаар нь харсан чинь арай л харлуулчихаж. Алдааг минь хэлсэнд баярлалаа.

Эмч рүү мянгат малчин орж ирээд үглэж дуулав.
-Ээ эмч минь арга бодооч! Эхнэр тахиа шиг өндөглөөд байна. Одоо манайх 19 хүүхэдтэй, бүтэн бодын мах гурав хонохгүй юм. Сүйрэх нээ! гэж үглэв. Эмч хайрцаг бэлгэвч өгөв. Долоо хоногийн дараа өнөөх малчин бөөн баяр, эмчид хонины мах, дөчит айрагтай ирлээ гэнэ.
-Пөөх, бэлгэвчний ачийг долоохон хоногт яаж мэдэв ээ? гэж эмч гайхав.
-Яахав дээ, үд дээр бэлгэвчээ залгичихна. Орой тийшээ өнөөх чинь унгасаар дүүрч хөөгөөд, би агаарын бөмбөлөг дрижабль болж тооноо тойрч ниснэ. Хүүхдүүд дооглож хөхөрсөөр, унаж босч ирсээр, хоолоо ч идэхээ мартчих юм аа. Одоо манайх хонины гуяыг гурав хоног идээд барахгүй, сайхан байна аа гэж байна гэнэ.


Богд уулнаас нэг баавгай хот руу орж ирэв. Бүх телевизээр баавгайг барьсан хүнд шуудай мөнгө өгнө гэсэн зар цацав гэнэ. Хэн ч барьж чадсангүй. Сибирийн тайгаас нэг нохой дагуулсан орос өвгөн ирээд надад нэг туслах өгчихвөл би барьчихна гэжээ. Орос өвгөнд туслахаар чонын анчин Раашийг өгөв. Өвгөн Сүхийн хөшөөний өргөсөн гарын таван хуруунд зөгийн бал лаглайтал түрхээд, Рааш гуайд буу үүрүүлж, олс бариулж хөшөөний ёзоорт нохойтойгоо зэрэгцүүлэн зогсоов. Тэгээд заавар өгөв:
-Баавгай ирээд, ийшээ авирч зөгийн бал долооно. Би араас нь сэмхэн авираад гижигдэнэ. Баавгай унамагц миний нохой хоёр төмсөгийг нь суга татчихна. Баавгай паникт орно. Тэгмэгц чи бушуухан наад олсоороо хүлчих! гэв. Рааш:
-Нэг юм ойлгосонгүй буугаараа яах вэ? гэж асуулаа. Орос өвөө:
-Аа буу их учиртай. Баавгайны оронд би унаад ирвэл, нохойг бушуухан бууд гэж байна гэнэ.