Хар зах хэмээсүгэй!

Ажил

Хайртай хосууд ажил хийж байна. Бүсгүй нь баярлан орь дуу тавина. Хөрш нь хаалганд нь чихээ наагаад шимтэн чагнаж байна гэнэ.
-Аа-аа. Оо-оо! Өшөө хүчтэй. Аах..! Уу-аа. Ямар гоё юм бэ?! Дахиад жаахан хөдлөөд өг! Мм-мм. Яагаад зогсчихов оо?
-Би ядраад байна аа!
-Одоо ганцхан!
Хөрш энэ бүх яриаг чагнан бүсгүйгээс дутахгүй догдлон зогсоно. Яг л өөрөө өнөө юу хийж байгаа мэт бие нь хөлөрч, амьсгаа нь өндөрсжээ. Гэр дэх хоёрын ажил цааш үргэлжлэв. Гэхдээ энэ нь хөршийн бодож буй өнөөх ажил бус хосууд угаасан даавуугаа мушгиж байх ажээ.
-Ухайс даа. Оо-оо! Оо ее-ээ! Аа-аа. Өшөө хүчтэй! Бүр хүчтэй! Аа-аа-аа... Мм-мм-мм!
-Болсон уу?
-Болчихлоо. Миний хайр мундаг хүчтэй шүү. Чамдаа баярлалаа.
-Энэ сүүлчийн удаа шүү. Дахиад би ийм залхуутай, заваан ажил хийж чадахгүй!
-Юу гэнэ ээ? Би бүх хөнжил дэвсгэрийнхээ даавууг ганцаараа угааж байна. Чи ингээд мушгилцаад өгөхөд юу нь болохгүй байна аа?

Монгол манжингийн үлгэр