Багийн дарга, Алдарт эцэг хоёрын онигоо

Улсын их хурлаас “багийн дарга малчдын шууданг цаг тухайд нь хүргэх тухай” хууль батлав. Аз болоход малчид хэвлэл захиалах биш.

Уулын мухарт нутагладаг хөлдүү Балжир л зурагт сэтгүүл захиална. Багийн дарга хөлдүү Балжирын захиалсан сэтгүүлийг сар бүр хүргэх гэж махаа зулгаана. Гурван сарын зуднаар өдөржин цас ухаж зүдэрсэн багийн дарга “Өмхий хар хөлдүү чинь уншиж чадахгүй байж юун сэтгүүлсэг хог вэ? Зургийг нь л үздэг байхдаа чааваас…” гэж турш үглэж дуулсаар Балжирынд очив. Очоод бас зүгээр байсангүй, хөлдүү тэнэгээр нь баахан дуудаж загнаж, зүхэв. “Их дургүй хүргэвэл сэтгүүлээр чинь галаа асаана” гэж сүрдүүлэв. Балжир чимээгүй сууж байснаа ам нээж, “Дарга аа, харин таныг их дургүй хүргэвэл дараа өвөл “Өдрийн сонин” захиалчихна шүү” гэлээ гэнэ.



Найман хүүхэдтэй аав, нэг сохортой хамт Дамбадаржаагийн сүүлчийн автобус хүлээж байв. Автобус ирж, найман хүүхэд л багтаж, аав, сохор хоёр алхахаас өөр аргагүй болов. Замдаа найман хүүхдийн аав их л ууртай явна. Хараагүй эрийн таяг хар зам дээр “Цг цг цг” хийх нь төвөгтэй. Аавын тэвчээр алдарч, “Чи наад нэг гозолзсон цагаан юмныхаа үзүүрт элгэвч резин наачихад яадаг байна аа?” гэж. Хариуд нь хараагүй эр “Харин чи наад нэг гозолзсон хар юмныхаа үзүүрт бэлгэвч резин углачихдаг байсан сан бол бид хоёр автобусандаа багтчихсан санаа амар суугаад явж байхгүй юу” гэж уурлалаа гэнэ.

Амралт дууслаа!

Амралтаараа хөдөө яваад, алтан медаль угаагаад, айраг эргүүлээд, айлчин гийчин хийгээд завгүй байсныг минь уучилж ажаамуу.
Амралт дууслаа. Удахгүй шинэ бичлэгүүд нийтэлж эхэлнэ.

Амралт дууслаа!

Онигоо

Эхний онигоогоо засчихлаа! Хүмүүс шүүмжлээд байхаар нь харсан чинь арай л харлуулчихаж. Алдааг минь хэлсэнд баярлалаа.

Эмч рүү мянгат малчин орж ирээд үглэж дуулав.
-Ээ эмч минь арга бодооч! Эхнэр тахиа шиг өндөглөөд байна. Одоо манайх 19 хүүхэдтэй, бүтэн бодын мах гурав хонохгүй юм. Сүйрэх нээ! гэж үглэв. Эмч хайрцаг бэлгэвч өгөв. Долоо хоногийн дараа өнөөх малчин бөөн баяр, эмчид хонины мах, дөчит айрагтай ирлээ гэнэ.
-Пөөх, бэлгэвчний ачийг долоохон хоногт яаж мэдэв ээ? гэж эмч гайхав.
-Яахав дээ, үд дээр бэлгэвчээ залгичихна. Орой тийшээ өнөөх чинь унгасаар дүүрч хөөгөөд, би агаарын бөмбөлөг дрижабль болж тооноо тойрч ниснэ. Хүүхдүүд дооглож хөхөрсөөр, унаж босч ирсээр, хоолоо ч идэхээ мартчих юм аа. Одоо манайх хонины гуяыг гурав хоног идээд барахгүй, сайхан байна аа гэж байна гэнэ.


Богд уулнаас нэг баавгай хот руу орж ирэв. Бүх телевизээр баавгайг барьсан хүнд шуудай мөнгө өгнө гэсэн зар цацав гэнэ. Хэн ч барьж чадсангүй. Сибирийн тайгаас нэг нохой дагуулсан орос өвгөн ирээд надад нэг туслах өгчихвөл би барьчихна гэжээ. Орос өвгөнд туслахаар чонын анчин Раашийг өгөв. Өвгөн Сүхийн хөшөөний өргөсөн гарын таван хуруунд зөгийн бал лаглайтал түрхээд, Рааш гуайд буу үүрүүлж, олс бариулж хөшөөний ёзоорт нохойтойгоо зэрэгцүүлэн зогсоов. Тэгээд заавар өгөв:
-Баавгай ирээд, ийшээ авирч зөгийн бал долооно. Би араас нь сэмхэн авираад гижигдэнэ. Баавгай унамагц миний нохой хоёр төмсөгийг нь суга татчихна. Баавгай паникт орно. Тэгмэгц чи бушуухан наад олсоороо хүлчих! гэв. Рааш:
-Нэг юм ойлгосонгүй буугаараа яах вэ? гэж асуулаа. Орос өвөө:
-Аа буу их учиртай. Баавгайны оронд би унаад ирвэл, нохойг бушуухан бууд гэж байна гэнэ.